(Vertaling en bewerking: Anneke Fongers – 13 maart 2007)
In de wereld van de supermarkten is sprake van een groeiende crisis door het toenemende wantrouwen van de consument. Het tijdschrift “Good Housekeeping” deed in september 2001 een onderzoek, waaruit bleek dat slechts een op de zes klanten erop vertrouwt dat het voedsel in de supermarkt veilig is. Driekwart van de ondervraagden zegt zich steeds meer zorgen te maken over de kwaliteit van de producten [1]
Het is niet alleen de angst die termen als “bio-industrie” en “voedselbewerking” oproepen. Want daarnaast promoten supermarkten voedingsmiddelen die ongezond zijn. Dat kan voedingsrelateerde ziekten veroorzaken als hart- en vaatziekten, kanker (o.a. van borst en darmen), botontkalking, vetzucht, diabetes, gebitsproblemen, vitaminetekorten en bloedarmoede. Pas nu vetzucht in GB epidemische proporties heeft aangenomen, ziet men in dat dit een gevolg is vanverkeerde eetgewoonten.
Was het u al opgevallen dat de reclame in de winkel en in advertentiecampagnes is gericht op goedkoop synthetisch voedsel, speciaal gericht op kinderen. Een recent onderzoek van de Co-op bracht aan het licht dat 73% van de kinderen snoep en chips uit de reclame willen hebben en dat slechts 19% van de ouders hier niet aan toegeeft. Ondertussen heeft 71% van de kinderen iets gekocht vanwege een speciale aanbieding of een gratis toegift [2].
De “Schoolboeken”-chipsreclame van Walkers en Tesco’s systeem van waardebonnen voor computersupplies, werden allebei scherp afgekeurd door de consumentenbond wegens oplichterij en het stimuleren van ongezond eten. Je moet 220.000 pond bij Tesco uitgeven om een computer van 1000 pond te verkrijgen [3].
De techniek van de koppelverkoop en de methode om kinderen op te hitsen tegen hun verzorgers hebben tot gevolg dat we onze kinderen in plaats van het beste, juist het meest ongezonde voedsel geven.
Dergelijk voedsel bestaat vaak uit veelvuldig bewerkte, voorgebakken stukjes dierlijke eiwitten en koolhydraten, waaraan royaal verzadigde vetten, suiker en zout zijn toegevoegd. Kinderen hebben een nog niet zo’n ontwikkeld smaakvermogen, waardoor ze aangetrokken worden door sterke geuren. Er zijn trouwens ook sterke aanwijzingen voor de beschermende werking van fruit en groenten op hart- en vaatziekten en kanker [4].
Behandeling van ziekten aan de kransslagaders (de helft van alle hart- en vaatziekten) kost de Britse belastingbetaler ongeveer 10 miljard per jaar en behandeling van vetzucht kost 2,5 miljard pond per jaar [5].
Nationale gegevens van 1971 tot 1991 wijzen erop dat problemen met
kransslagaders steeds vaker voorkomen bij de armsten in de samenleving [6]. Een recent onderzoek door de Food Commission gaf aan dat de aankoop van ‘gezondere’ producten 51% duurder is dan dat van ‘standaard’ voedsel. Ook bleken gezondere opties in veel goedkope winkels niet beschikbaar te zijn; daarbij ging het vooral om een breed scala aan vers fruit, groenten en basisvoedsel zoals meel en meelproducten [7].
Een nieuwe manier om bewerkte producten als gezond aan te prijzen, is het nadrukkelijk noemen van de vitaminen en mineralen die eraan zijn toegevoegd. Het is geen wonder dat vitaminen moeten worden toegevoegd, omdat intensieve landbouw en bewerking tot een dramatische daling in de voedingswaarde van de
producten hebben geleid [8].
Wat zit er nu precies in bewerkt voedsel? Neem “Sunny Delight”, een drankje van Procter&Gamble, dat vaak wordt aangezien voor vruchtensap.
Het bestaat uit water, geconcentreerde fructose-maïs siroop (hoofdbestanddeel in synthetische bruisende drankjes) en 2 % of minder van de volgende ingrediënten: geconcentreerde sinaasappel-, mandarijnen-, limoen- en grapefruitsap, vitamine C en B1, beta-caroteen, natuurlijke geur- en smaakstoffen (een verzamelterm voor kunstmatige smaken die niet op het label vermeld hoeven te worden…), (genetisch?-) gemodificeerd voedingszetmeel, natriumcitraat, katoenolie, propyleen-glycol-alginaat, xanthanhars, guarhars, natrium-hexametafosfaat, kaliumsorbaat, geel#5 en geel#6.
Als je dit leest krijg je toch meer trek in een sappige biologische sinaasappel of een appel uit eigen streek. Het is waarschijnlijk goedkoper en zeker gezonder.
Noten:
[1] “Shoppers loosing faith in Supermarkets,” door Jo Willey, PA News, 9 september 2001.
[2] “Food Crimes: A Consumer Perspective on the Ethics of Modern Food Production,” door CWS Ltd. in opdracht van Co-OP, mei 2000.
[3] “School voucher schemes under fire,” door BBC News van 6 december 2001.
[4] Meer hierover in “Why Health is Key to Food and Farming,” door T. Lang en G. Rayner (2001) [dit artikel is niet meer te vinden op de site van Guild of Food Writers].
[5] Zie noot 4.
[6] Zie noot 4.
[7] “Healthier diets cost more than ever!,” in Food Magazine nr 55 van okt/dec 2001 [dit artikel is niet meer op het net te vinden].
[8] “Why Fruit and Veg were better for us 50 years ago,” in Daily Mail van 5 maart 2001.
.