Tag: GMO

Kort samengevat:
– geen legitimiteit,
– dubbelzinnigheid over groei,
– gevolgen vleesproductie genegeerd,
– misleidend over emissiehandel, en
– schandalige lobby door gesubsidieerd Initiatief Duurzame Handel

Uitkomst Landbouw-klimaattop in Den Haag: a Roadmap to nowhere
Begin november 2010 vond in Den Haag de internationale conferentie over landbouw en klimaat ‘It’s Down 2 Earth’ [1] plaats. Vooraf was er al veel kritiek van maatschappelijke organisaties [2]. Vooraf was er al veel kritiek van maatschappelijke organisaties over de agenda [2]. Vertegenwoordigers van kleine boeren en milieuorganisaties waren slechts beperkt welkom bij de belangrijkste bijeenkomsten. Als resultaat van de conferentie ligt er nu een Roadmap for Action [3]. Ook deze tekst is voor veel organisaties echter totaal onaanvaardbaar. Ten eerste mist de tekst legitimiteit. De roadmap suggereert ook te spreken namens de aanwezige boerenorganisaties en NGOs. Dit klopt niet; ook veel organisaties die wel aanwezig zijn, gaan niet akkoord met de uitgebrachte tekst. Vertegenwoordigers van kleine boeren en milieuorganisaties waren slechts beperkt welkom bij de belangrijkste bijeenkomsten. Als resultaat van de besprekingen conferentie ligt er nu een voorlopige verklaring. Ook deze tekst is voor veel organisaties echter totaal onaanvaardbaar. Ten eerste mist de tekst legitimiteit. De Roadmap zegt ook te spreken namens de aanwezige boerenorganisaties en NGOs. Dit is een leugen; ook de organisaties die wel aanwezig zijn, gaan voor het grootste deel niet akkoord met de uitgebrachte tekst [4].

Groei-problemen
Er wordt in de tekst gesproken over ‘groei’ zonder dit duidelijk te definiëren. Om te zorgen dat een grotere wereldbevolking voldoende te eten krijgt is inderdaad enige productiegroei nodig. Maar het gaat hier vooral ook een betere distributie en een stop van de verspilling als veevoer. Maar het woord groei kan in de tekst te makkelijk worden uitgelegd als schaalvergroting en groei van bedrijven in de landbouw en voedingsindustrie, en dat is precies de ontwikkeling in de landbouw die gestopt zou moeten worden. In de verklaring staat dat dat zowel de grootschalige als de kleinschalige boeren geholpen moeten worden. Dat het eerste vaak ten kosten van het tweede gaat, daar wordt verder niet op in gegaan.

Uitstoot vleesproductie genegeerd
De paragraaf in de roadmap over veeteelt zegt niets over het reduceren van de productie en consumptie van vlees en andere dierlijke producten. Terwijl dit toch de meest logische oplossingsrichting is als je het hebt over landbouw en klimaat. Zelfs de FAO geeft aan dat veeteelt wereldwijd verantwoordelijk is voor 18 procent van de uitstoot van broeikasgassen [5]. Het omzetten van veevoer in dierlijk voedsel is inefficiënt en er bestaan voldoende alternatieve eiwitbronnen. Het is zeer teleurstellend en dat er in dit lange document geen woord aan wordt vuilgemaakt. De economische belangen van de betrokken producenten van veevoer, handelaren, grootschalige veehouders en vleesverwerkers zullen wel te groot zijn geweest.

Misleiding over emissiehandel
De voorlopige versie van de roadmap suggereert dat er een unanieme steun is voor emissiehandel en marktmechanismen om de uitstoot van broeikasgassen terug te dingen. Niets is minder waar. En ook afgelopen week bij de VN-top over biodiversiteit5 was dit onderwerp nog zo controversieel dat voorstellen dezelfde financiële constructies het niet haalden in de eindverklaring.

Nederlandse subsidie voor ontbossing en gifgebruik
Tijdens de conferentie was het Initiatief Duurzame Handel (IDH) flink aan het lobbyen voor het verstrekken van emissierechten aan monocultuur plantages. De non-tillage techniek (zonder ploegen) zou uitstoot van broeikasgassen schelen. Hierbij wordt totaal voorbij gegaan aan het gifgebruik waarmee deze techniek gepaard gaat en de ontbossing en repressie tegen de lokale bevolking die het gevolg zijn van deze grootschalige productie voor de export [7]. Het IDH van het vorige kabinet zo’n 50 miljoen subsidie gekregen uit het potje ontwikkelingssamenwerking van het ministerie van Economische Zaken om met haar misleidende naam te lobbyen voor nep-klimaatoplossingen en zo multinationale ondernemingen te ondersteunen [8]. Het wrange is dat vele milieu- en ontwikkelingsorganisaties die wel opkomen voor kleine boeren en een duurzame duurzame landbouw bepleiten, voor zover ze al geld kregen, door de regering worden gekort en bovendien niet werden uitgenodigd voor de conferentie in Den Haag.

Noten:
1] “Down 2 Earth” conference: http://www.afcconference.com
2] http://www.iatp.org/climate/files/document/civil%20society%20statement_hague_0.pdf
3] http://www.afcconference.com/final-roadmap-for-action
4] http://www.iatp.org/climate/index.php?q=document/civil-society-statement-on-hague-roadmap
5] Zie het rapport Livestocks Long Shadow van de Food and Agriculture Organisation van de VN uit 20066] 10th Conference of the Parties of the Convention on Biological Diversity) in Nagoya7] Zie onder andere de website http://gifsoja.nl
8] http://www.minbuza.nl/nl/Actueel/Kamerstukken/2010/01/Kamerbrief_inzake_uw_verzoek_een_voortgangsrapportage_naar_aanleiding_van_de
_notitie_Landbouw_rurale_bedrijvigheid_en_voedselzekerheid_in_ontwikkelingslanden

We, the undersigned civil society groups who have been present here in The Hague, collectively reject the Hague Roadmap for Action.
More than 100 organisations, many of which have not been invited to this Conference, have also expressed their serious concerns in a Civil Society Statement on October 31.

Those most impacted by climate change and whose livelihoods are most at risk, in particular small-scale farmers, indigenous people and women especially from developing countries, have not been present, or consulted, nor have genuinely participated in this process. A democratic and participatory process should have involved all sectors of civil society engaged on these issues in a process designed to genuinely engage and dialogue with civil society. The “roadmap for action” drafted by a few cannot be claimed to have been “collectively developed”, even by those present at the Conference.

We therefore have strong objections to a Chair’s summary that portrays a “shared understanding” on challenges and solutions for a so-called roadmap on highly complex linkages between food security, climate change and agriculture.

The conference also lacks the legitimacy of a UN process where all governments are represented, and negotiate and adopt decisions. It therefore cannot produce as its output an agreed Roadmap for Action, but should only issue a Chair’s summary of the various discussions that have taken place at the conference.

In addition, a process that genuinely seeks to draw together the linkages between agriculture, food security and climate change should have involved participants from both the agriculture and climate change sectors and processes. Otherwise, the outcome of the conference could be interpreted to be an attempt to undermine or pre-empt on-going negotiations in the UNFCCC.

Our understanding of the problems and solutions differs fundamentally from the framing posed by the organizers. We believe that adaptation has to be the main priority of this conference. The agricultural challenges faced by the poorest and most vulnerable, in Africa but also in Asia, in small-island states, in Latin America, are adaptation challenges. While sustainable farming practices can provide mitigation benefits, the climate crisis is caused first and foremost by the emissions of rich countries and we reject that small farmers are meant now to take on the mitigation responsibilities of the North.

The unanimous endorsement of carbon markets and market mechanisms in the draft is unfounded. There are on-going discussions about market-based mechanisms at both the CBD and the UNFCCC. At the 10th Conference of the Parties of the Convention on Biological Diversity which ended in Nagoya last week, the issue of innovative financial mechanisms, including market mechanisms for financing biodiversity, proved so controversial that a draft decision on it was not adopted.

Also, at the UNFCCC, the issue of carbon market mechanisms is equally controversial. Developing countries support limiting the use of existing carbon market mechanisms, and oppose the introduction of new ones. Therefore, the conference should refrain from policy prescriptions about carbon markets.

This is because under the UNFCCC, developed countries have legally binding commitments to finance adaptation and mitigation (including for agriculture) in developing countries. So-called innovative “carbon finance” is being promoted by some so that developed countries can avoid, rather than fulfill their obligations. Instead, many developing countries are demanding that fund-based financing should be the focus. Carbon markets, with their speculative tendencies, inherent instability, combined with the complexity of the agriculture markets could spell disaster for food rights, food security and livelihoods in developing countries.

Finally, tools and strategies needed to address food security, food sovereignty and climate change have been widely discussed in the IAASTD; in ongoing discussions within the UN FAO Committee on World Food Security and key processes led by social movements such as La Via Campesina and other farmers organizations. The Hague conference need not reinvent the wheel. Conference organizers cannot therefore ascribe a set of tools and policy recommendations to all the participants who have gathered here.

4 November, 2010

Signatories:
Both ENDS, the Netherlands ETC Group
ILEIA – Centre for learning on sustainable agriculture, the Netherlands
Institute for Agriculture and Trade Policy, USA
International Federation of Organic Agriculture Movements (IFOAM)
International Forum on Globalisation
Joop de Koeijer, member of NAV (Dutch Arable farmers’ Union) and Via Campesina
Platform Aarde, Boer, Consument, the Netherlands
Tearfund, UK
Third World Network
X MinY Solidarity Fund, the Netherlands