(6 november 2010) Op 2 november hield een dertigtal verontruste burgers een ludieke protestactie voor de vestiging van de Amerikaanse multinational Monsanto in Enkhuizen. Na een geënsceneerde burgerinspectie maakten ze de verborgen agenda van de Amerikaanse multinational bekend. Monsanto is één van ’s werelds grootste ‘life-science’ondernemingen (zaden, gentech, insectides, etc) dat zich tot doel heeft gesteld om de wereldwijde landbouwproductie te monopoliseren.
De aanleiding voor de actie was de internationale topconferentie over landbouw en klimaat “It’s down to Earth” die van 31 oktober tm 5 november in Den Haag werd gehouden. Hieronder een actieverslag, de oproep daarvoor, een kritiek op de Haagse conferentie door ASEED en een gezamenlijke verklaring van deelnemende maatschappelijke organisaties. (red.: de ASEED-tekst is enigszins aangepast, 7 nov.)
Reveal Monsanto’s hidden agenda!
1/ Burgerinspectie onthult verborgen agenda Monsanto
2 november 2010
door monsantoshiddenagenda
(de oorspronkelijke oproep staat onder dit verslag)
Enkhuizen, dinsdag 2 november 2010 – Vandaag hield een dertigtal verontruste burgers een ludieke protestactie voor de Monsanto-vestiging in Enkhuizen. Na een geënsceneerde burgerinspectie maakten ze de verborgen agenda van de Amerikaanse multinational bekend. De aanleiding voor de actie is de internationale topconferentie “It’s down to Earth” die op dit moment plaats vindt in Den Haag.
Eerder die ochtend trok de groep in een demonstratieve optocht vanuit het centrum van Enkhuizen naar de vestiging van chemie- en zadenconcern Monsanto aan het Westeinde 161. Aangekomen bij de bedrijfspoort, verkregen de actievoerders echter geen toegang tot het terrein en de gebouwen voor een openbare burgersinspectie. Woordvoerder Anna William van de actiegroep Verdelg Monsanto: “Het is teleurstellend dat we niet worden toegelaten. Burgemeester Jan Baas heeft ons van te voren gezegd dat Monsanto ons tenminste te woord zou staan. Maar zelfs daarvan was geen sprake.”
Bij gebrek aan openheid en medewerking van de kant van Monsanto maakten de actievoerders daarom met behulp van theatrale elementen de resultaten bekend van een eerder gehouden onderzoek naar de ‘verborgen agenda’ van het bedrijf. Getoond werden documenten over consumentenbedrog met ‘verantwoorde’ (giftige en genetisch gemanipuleerde) soja, over gekochte onderzoeksresultaten en over beïnvloede politici. Een door Monsanto benadeelde boer liet een wurgcontract zien. Als klapper onthulden de inspecteurs de geheime agenda van Monsanto. Deze werd in de directiekamer aangetroffen, op de achterkant van het portret van Huge Grant, de grote baas van Monsanto.
De Monsanto-agenda blijkt schade aan mens en milieu ondergeschikt te maken aan het behalen van maximale winst, aldus Anna William. “Het gaat hier niet om een onschuldig groentezadenbedrijf dat de mensheid helpt om voldoende voedsel te produceren, maar om een onderneming die er alles aan doet om de hele voedselmarkt onder controle te krijgen. En een ieder die tegen haar belangen ingaat, wordt de mond gesnoerd.”
De Amerikaanse multinational is groot geworden met de verkoop van bestrijdingsmiddelen, zoals het ontbladeringsmiddel ‘Agent Orange’. Tegenwoordig richt zij zich op de combinatie van genetisch gemanipuleerde soja en maïs die resistent zijn gemaakt tegen de bijgeleverde insecticide RoundupReady. Het bedrijf ijvert voor klimaatsubsidies (CO2-kredieten) voor het telen van gewassen met gif. Monsanto is sinds enkele jaren ook actief in Nederland, waar het Seminis, De Ruiter Seeds en Western Seed heeft opgekocht. Het bedrijf heeft wereldwijd inmiddels 23% van de commerciële zadenmarkt in handen.
De inspectie valt samen met de internationale topconferentie ‘It’s Down to Earth’ in Den Haag over landbouw, klimaatverandering en voedselzekerheid. Bedrijven als Monsanto lobbyen daarbij voor technologische oplossingen voor het wereldwijde voedselvraagstuk. De actiegroep ‘Verdelg Monsanto’ bepleit echter de bevordering van lokale duurzame landbouw. Kleinschalige landbouw biedt wereldwijd werkgelegenheid aan 2,8 miljard mensen en helpt tegen honger, ondervoeding en de huidige voedselcrisis. Deze vorm van landbouw is daarbij minder afhankelijk van fossiele brandstof en zorgt voor minder milieuschade en klimaatverandering.
** Meer foto’s van deze actie zijn te vinden bij het verslag op de Indymedia website: https://www.indymedia.nl/nl/2010/11/70903.shtml
** Meer over een blokkade vaneen Monsanto-vestiging in Bergschenhoek, mei 2010 op: http://indymedia.nl/nl/2010/05/67350.shtml
______________________________________
2/ De oproep: Burgerinspectie van een Monsanto-vestiging
Enkhuizen
dinsdagochtend 2 november 2010
Voedselzekerheid ten tijden van klimaatverandering?
1-5 November komen agro-industrie, machtige regeringen, de VN, en de Wereldbank samen in de conferentie It’s down 2 Earth in Den Haag. Ter voorbereiding op de klimaattop COP16 eind november in Cancun, Mexico, bespreken ze slechts technologische oplossingen terwijl we een systeemverandering nodig hebben.
1. Handen af van ons land en voedsel!
Multinationals monopoliseren onze voedselvoorziening. Aan de basis staan chemische bedrijven die bestrijdingsmiddelen en kunstmest verkopen. Ze ontwikkelen gentechgewassen, kopen zaadbedrijven op en vertellen met greenwash-verhalen om meer geld te verdienen. Grote agrobedrijven als Monsanto en Syngenta hebben andere prioriteiten dan voedselzekerheid en de bestrijding van klimaatverandering. Hun praktijken bedreigen kleinschalige landbouw en ‘voedselsoevereiniteit’ over de hele wereld.
2. Ons klimaat is niet te koop!
Een van de belangrijkste oorzaken van ontbossing en CO2-vervuiling is industriële landbouw als grote soja- en oliepalmplantages. Monsanto is fanatiek aan het lobbyen om carbon credits te krijgen voor hun genetisch gemanipuleerde Roundup-Ready-soja. Deze teelt zou bijdragen aan de CO2-reductie. Maar in werkelijkheid wordt de soja vervoerd over de hele wereld en de naburige gemeenschappen worden vergiftigd met Roundup, verliezen hun eigen voedselproductie, en belanden in sloppen.
3. Voedselsoevereiniteit – geen voedselmonopolies!
De sleutel tot mondiale voedselzekerheid is voedselsoevereiniteit: lokale gemeenschappen die zelf over land, zaadgoed, water en duurzame landbouwpraktijken beschikken. Dit kan alleen zonder monopoliserende, winstnajagende en speculerende bedrijven als Monsanto en Syngenta. Kleinschalige landbouw draagt niet alleen bij aan de CO2-reductie, het biedt ook werk aan 2,8 miljard mensen, gebruikt minder fossiele brandstoffen, houdt rekening met lokale ecosystemen en vergiftigt het milieu niet met bestrijdingsmiddelen: de beste manier om de huidige voedsel- en klimaatcrisis te bestrijden.
Voor echte ‘slimme klimaatlandbouw’ moeten we beginnen met de leugens van de voedselindustrie te ontmaskeren. Laten we Monsanto’s Verborgen Agenda onder het voetlicht brengen met een Burgerinspectie!
Contact: verdelg-monsanto [at] riseup [dot] net
Datum: dinsdag 2 november
Start inspectie 12:00, Westeinde 161, Enkhuizen (vanaf 11:00 tocht vanaf de binnenstad)
Presentatie resultaten: 13:00, zelfde locatie
—————————————————–
3/ Reactie A SEED op ‘It’s Done with Earth’ |
||
A SEED – 04.11.2010 19:33 (www.aseed.net)
Kort samengevat: Uitkomst Landbouw-klimaattop in Den Haag: a Roadmap to nowhere Groei-problemen Uitstoot vleesproductie genegeerd Misleiding over emissiehandel Nederlandse subsidie voor ontbossing en gifgebruik Noten:
We, the undersigned civil society groups who have been present here in The Hague, collectively reject the Hague Roadmap for Action. Those most impacted by climate change and whose livelihoods are most at risk, in particular small-scale farmers, indigenous people and women especially from developing countries, have not been present, or consulted, nor have genuinely participated in this process. A democratic and participatory process should have involved all sectors of civil society engaged on these issues in a process designed to genuinely engage and dialogue with civil society. The “roadmap for action” drafted by a few cannot be claimed to have been “collectively developed”, even by those present at the Conference. We therefore have strong objections to a Chair’s summary that portrays a “shared understanding” on challenges and solutions for a so-called roadmap on highly complex linkages between food security, climate change and agriculture. The conference also lacks the legitimacy of a UN process where all governments are represented, and negotiate and adopt decisions. It therefore cannot produce as its output an agreed Roadmap for Action, but should only issue a Chair’s summary of the various discussions that have taken place at the conference. In addition, a process that genuinely seeks to draw together the linkages between agriculture, food security and climate change should have involved participants from both the agriculture and climate change sectors and processes. Otherwise, the outcome of the conference could be interpreted to be an attempt to undermine or pre-empt on-going negotiations in the UNFCCC. Our understanding of the problems and solutions differs fundamentally from the framing posed by the organizers. We believe that adaptation has to be the main priority of this conference. The agricultural challenges faced by the poorest and most vulnerable, in Africa but also in Asia, in small-island states, in Latin America, are adaptation challenges. While sustainable farming practices can provide mitigation benefits, the climate crisis is caused first and foremost by the emissions of rich countries and we reject that small farmers are meant now to take on the mitigation responsibilities of the North. The unanimous endorsement of carbon markets and market mechanisms in the draft is unfounded. There are on-going discussions about market-based mechanisms at both the CBD and the UNFCCC. At the 10th Conference of the Parties of the Convention on Biological Diversity which ended in Nagoya last week, the issue of innovative financial mechanisms, including market mechanisms for financing biodiversity, proved so controversial that a draft decision on it was not adopted. Also, at the UNFCCC, the issue of carbon market mechanisms is equally controversial. Developing countries support limiting the use of existing carbon market mechanisms, and oppose the introduction of new ones. Therefore, the conference should refrain from policy prescriptions about carbon markets. This is because under the UNFCCC, developed countries have legally binding commitments to finance adaptation and mitigation (including for agriculture) in developing countries. So-called innovative “carbon finance” is being promoted by some so that developed countries can avoid, rather than fulfill their obligations. Instead, many developing countries are demanding that fund-based financing should be the focus. Carbon markets, with their speculative tendencies, inherent instability, combined with the complexity of the agriculture markets could spell disaster for food rights, food security and livelihoods in developing countries. Finally, tools and strategies needed to address food security, food sovereignty and climate change have been widely discussed in the IAASTD; in ongoing discussions within the UN FAO Committee on World Food Security and key processes led by social movements such as La Via Campesina and other farmers organizations. The Hague conference need not reinvent the wheel. Conference organizers cannot therefore ascribe a set of tools and policy recommendations to all the participants who have gathered here. 4 November, 2010 Signatories: |
(Verkorte weblink: https://www.supermacht.nl/?p=374)