(Vertaling en bewerking: Anneke Fongers – 17 maart 2007)
Laten we de verborgen kosten van de supermarkt eens nader bekijken.
De voordelen van ruime keus, gemak en prijs, die ze zeggen te bieden lijken discutabel. Door kleine zelfstandige kruideniers uit de markt te werken, zorgen ze niet bepaald voor grotere keuze. Door de klant te dwingen de boodschappen wekelijks met de auto te halen, leveren ze niet bepaald meer gemak en wanneer we de kosten meerekenen voor de belastingbetalers, de kleine boeren, onze gezondheid en het milieu, lijkt “goedkoop voedsel” bepaald niet zo goedkoop te zijn.
Dit is niet zomaar een mening van een milieufreak uit de middenklasse, maar een onlangs door de National Consumer Council bij de “Food Policy Commission of Food and Farming by Low Income Consumer” gepubliceerd standpunt [1].
Supermarkten voeren geen eerlijke concurrentie en in feite worden u en ik de dupe. Ook zorgen de supermarkten er wel voor dat er geen bloeiende, levendige plaatselijke voedseleconomie kan ontstaan.
Stel je toch eens voor, dat het weer echte handelscentra zouden zijn, in eigendom van bewoners en producenten uit de buurt. Waar boeren uit de streek hun zelf geteelde voedsel kunnen verkopen en lokale fabrikanten hun eigen producten. De producten van verre zouden door kleine bedrijven eerlijk worden verhandeld. Waar het om voedsel gaat hoeft er geen sprake te zijn van uitbuiting.
Noot:
[1] Zie “Feeding into food policy – a submission to the Policy Commission on the Future of Farming and Food on the views of low-income consumers,” door de National Consumer Council van november 2001.